صدرالحسینی: دستگاه دیپلماسی باید با تنفس جدید به اهداف اعلام شده برسد

به گزارش مجله خبری نگار،سیدرضا صدرالحسینی کارشناس مسائل سیاست خارجی، در خصوص اولویت‌های حوزه سیاست خارجی با توجه به شرایط امروز عنوان کرد: مواضع وزیر خارجه دولت چهاردهم مواضعی منطقی و براساس اولویت‌ها و نیاز‌های کنونی جمهوری اسلامی است که در اسناد بالادستی و همچنین برنامه ۵ ساله هفتم بر آن تأکید شده است. آنچه که وزیر خارجه در مجلس شورای اسلامی بیان کرد و رأی اعتماد نمایندگان مجلس را گرفت، نیاز‌های واقعی بود که در حال حاضر سیاست خارجی جمهوری اسلامی با آن روبه‌رو است. بر این اساس به نظر می‌رسد با یک واقع‌بینی کامل برنامه سیاست خارجی ترسیم شده بود.

این کارشناس حوزه سیاست خارجی افزود: واقع‌بینی هم براساس آنچه که در‌حال‌حاضر شرایط منطقه و همچنین در نظام بین‌الملل حکم می‌کند، بوده و به نظر می‌رسد برای رسیدن به این سیاست خارجی، مسأله همسایگان از اهمیت ویژه‌ای در این برنامه برخوردار است. موضوع فلسطین و موضوع تعامل با نظام بین‌الملل موضوعات بسیار با اهمیتی است. همچنین نگاه به قاره سیاه و آمریکای لاتین از مسائل و موضوعاتی است که به نظر می‌رسد دستگاه سیاست خارجه باید با یک تنفس جدید و کارگزاران جدید به اهداف اعلام شده در خصوص این حوزه‌ها برسد. البته استفاده از تجربیات معاونان، مدیران و سفرای کنونی وزارت خارجه یک امر پسندیده و قابل قبولی است، اما با توجه به بیانیه گام دوم رهبر انقلاب در حوزه سیاست خارجه و روابط بین‌الملل، به نظر می‌رسد که آقای عراقچی نیاز به یک تحول نیروی انسانی در سازمان خود دارد.

وی افزود: نکته بعدی آن است که پیشنهاد می‌شود که در اتاق فکر سیاست خارجی از کارشناسان مجرب و آشنا به روابط بین‌الملل و همچنین کارشناسان غیرکارمند وزارت خارجه استفاده شود تا برای رسیدن به اهداف سیاست خارجی بسیار کمک‌کننده باشد. در حقیقت بهره‌مندی از اساتید دانشگاه و دیگر فعالین حوزه سیاست خارجی می‌تواند کمک قابل‌توجهی به کارشناسان وزارت خارجه باشد که قطعا نتایج به دست آمده از اتاق‌های اندیشه‌ورزی می‌تواند برای رسیدن به اهداف مورد نظر و تأکید وزیر خارجه بسیار مؤثر واقع شود.

صدرالحسینی در خصوص لزوم اتخاذ راه حل دیپلماتیک از سوی دستگاه سیاست خارجی برای ایجاد بازدارندگی در پاسخ به ترور اسماعیل هنیه و چگونگی حل این موضوع گفت: این موضوع فقط مربوط به وزارت خارجه نیست. اولا نکته حائز اهمیت این است که جمهوری اسلامی ایران بازدارندگی لازم را نه در مقابل رژیم‌صهیونیستی، بلکه در مقابل ناتو و آمریکا کسب کرده است و اینکه بگوییم با ترور یک شخص، بازدارندگی یک کشور یا نظام سیاسی کاهش پیدا کرده، اصلا تعریف دقیقی از بازدارندگی نیست؛ بنابراین بازدارندگی عوامل و مؤلفه‌های گوناگون دارد و نباید پایین آمدن یا بالا رفتن بازدارندگی یک کشور را با انجام یک ترور و یا حتی جلوگیری از انجام یک ترور مساوی بدانیم و تصورمان بر این باشد که بازدارندگی یک کشور با انجام یک ترور کاهش پیدا می‌کند یا جلوگیری از یک ترور افزایش پیدا می‌کند.

وی در گفتگو با ایلنا افزود: بنابراین موضوع بازدارندگی در مسأله‌ای به نام ترور یک موضوع غیرکارشناسی است؛ بنابراین باید توجه داشت که در شرایط کنونی جمهوری اسلامی کاملا از بازدارندگی لازم در مقابل دشمنان خود برخوردار است. اما اینکه ما در مقابل ترور مهمان عزیزمان در تهران باید چه کاری انجام دهیم؟ پاسخ این موضوع کاملا روشن است. از جانب مقامات ارشد کشور، وزیر خارجه دولت چهاردهم و رئیس‌جمهور این مسأله بیان شده که خونخواهی و مجازات حتما انجام خواهد شد. اما زمان، مکان، عمق و یا چگونگی انجام آن قطعا و یقینا جزو ابهاماتی است که این ابهام در طول یک ماه گذشته هزینه‌های هنگفتی برای رژیم‌صهیونیستی به وجود آورده است.

صدرالحسینی در پاسخ به این سوال که عراقچی اعلام کرد برجام به شکلی که در گذشته بود، قابل احیا نیست به دلیل آنکه تاریخ خیلی از بند‌ها و مفاد‌های آن به پایان رسیده و نیاز به مذاکرات جدید است. پیش بینی شما از راه جدید برای رسیدن به توافق در جهت لغو تحریم‌ها چیست گفت: در اینجا دو مسأله وجود دارد. اول آنکه ما باید تحریم‌ها را دور بزنیم و دوم آنها را خنثی کنیم و در هیچ‌یک از این موارد هم به دشمنان خودمان اعتماد نخواهیم داشت؛ بنابراین بخش عمده مسأله رفع تحریم‌ها به داخل کشور مربوط می‌شود و سپردن موضوع تحریم و رفع آن به مؤلفه‌ای به نام سیاست خارجی یا گفتگو و مذاکره با دیگران کار اشتباهی است؛ بنابراین اگر حداقل ۵۰ درصد از بحث رفع تحریم‌ها را به گفتگو و مذاکره متصل کنیم، دیگر در اختیار خودمان نخواهد بود. به نظر می‌رسد تقویت اقتصاد داخلی، افزایش تولید و استفاده از روابط خارجی خارج از چارچوب قدرت‌های بزرگ می‌تواند ما را در آستانه خروج از تحریم‌ها قرار دهد.

وی افزود: بنابراین جمهوری اسلامی می‌تواند شرایطی را پدید آورد که تحریم‌کنندگان مجبور به کاهش تحریم‌ها شوند. نمی‌گویم رفع تحریم‌ها، زیرا مراحل زیادی دارد و به نظر می‌رسد استفاده از فرصت‌های موجود اعم از حوزه ژئوپلیتیک یعنی جغرافیای سیاسی جمهوری اسلامی، نفوذ در منطقه، گسترش و تعمیق روابط با همسایگان و کشور‌های آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین که در فهرست تحریم‌های غرب قرار گرفتند، می‌تواند در راستای رسیدن به آستانه کاهش تحریم‌ها به ما خیلی کمک کنند.